هوش مصنوعی جدیدترین سلاحی است که توسط انسان ها به کار گرفته شده است. به نظر شما این جنگ تا کی ادامه خواهد داشت؟

عبارت “جنگ با سرطان” در اوایل دهه 1970 میلادی وارد فرهنگ لغت بشر شد. امروزه بسیاری از افراد می پرسند:

چرا جنگ با سرطان اینقدر طول می کشد تا ما برنده شویم؟

برای خواندن آخرین پژوهش ها در مورد اینکه چگونه هوش مصنوعی آخرین سلاح مورد استفاده است، کلمات زیر را می توانید در گوگل جستحو کنید: “AI Tool Predicts Risk of Lung Cancer”.

معنی نوشته بالا این است: “ابزار هوش مصنوعی خطر سرطان ریه را پیش بینی می کند” و شما جدیدترین تحقیقات در مورد این پیشرفت شگفت انگیز را کشف خواهید کرد.

اگر بخواهیم به یک نمونه آن اشاره کنیم، باید بگوییم:

ابزار هوش مصنوعی خطر ابتلا به سرطان ریه را پیش بینی می کند.

مانند ابزار هوش مصنوعی Sybil، که به طور دقیق خطر ابتلا به سرطان ریه افراد را در 1 تا 6 سال آینده پیش بینی نمود.

این مقاله توسط هیلی بریجر منتشر شده است.

آیا هوش مصنوعی دشمن ماست؟

هر روز در مورد دولت هایی از سراسر جهان می شنویم که نیاز به محدود کردن توسعه هوش مصنوعی را به گونه ای می بینند که گویی یک دشمن برای آنها است. وقتی از هوش مصنوعی برای کمک به حفظ ذهن و بدن انسان ها استفاده می شود، هوش مصنوعی را می توان به عنوان توسعه ای در نظر گرفت که باید از آن پشتیبانی کرد.

در 5 آگوست 1937 میلادی، موسسه ملی سرطان آمریکا، که یک سازمان دولتی است، راه اندازی شد. این سازمان برای مطالعه درمان سرطان ایجاد شد. ما برای درک این بیماری راه درازی را پیموده ایم و تا پایان جنگ راه درازی در پیش خواهیم داشت. کشورهای زیادی در سرتاسر دنیا وجود دارند که سازمان های خود را دارند که مطالعات مشابهی را انجام می دهند و درگیر فعالیت های مشابهی هستند.

در سال 1971 میلادی، قانون ملی سرطان (PL 92-218) تصویب شد و بودجه موسسه ملی سرطان آمریکا افزایش یافت و جنگ با این بیماری تشدید شد.

ما اغلب این جمله را از بیماران مبتلا به سرطان می شنویم:

من با این بیماری مبارزه می کنم و از آن رهایی خواهم یافت

ما واقعیت این است که ما به تحقیقات علمی نیز وابسته هستیم تا به ما در پیروزی در این جنگ کمک کند.

ممکن است کودکان فردا به تیمی از دانشمندان تبدیل شوند که معمای این بیماری و فرمول مخفی آن را کشف می کنند و جنگ با سرطان پایان می یابد. اما سوال این است که قهرمانان گمنامی که مهارت هایی را برای کودکان فردا فراهم می کنند تا آن شاهکار را به انجام برسانند، چه کسانی هستند؟

این والدین و معلمان هستند که زمان و تلاش خود را وقف می کنند تا ابزارهای مورد نیاز برای حفظ سلامت زندگی ما را در اختیار کودکان قرار دهند. این همان چیزی است که “جنگ با سرطان” در مورد آن است.

جنگ بی پایان ما با سلول های ما در حال تبدیل شدن به شکل زندگی است که می خواهد زنده باشد و رشد کند.