شرکت بیوتکنولوژی ایلان ماسک، با نام نورالینک، اخیراً اعلام کرد که داوطلبانی را برای اولین آزمایش انسانی خود از تراشه های مغزی برای بیماران فلج استخدام می کند.

شرکت نورالینک در شبکه اجتماعی X اعلام کرد افرادی که به دلیل آسیب نخاعی گردنی یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) به کوادری پلژی (هر دو دست و پا فلج هستند) مبتلا هستند، می توانند در این آزمایش شرکت کنند.

در طول آزمایش، یک ربات جراحی یک رابط مغز و کامپیوتر (BCI) را در بخشی از مغز که فرمان حرکت را کنترل می کند، قرار می دهد. بر اساس یک پست منتشر شده در وب سایت نورالینک، هدف از این کار این است که افراد دارای معلولیت، مکان نما صفحه کلید یا رایانه را با ذهن خود کنترل کنند.

ایلان ماسک در جریان ارائه به روزرسانی پیشرفت نورالینک در سال 2020 میلادی گفت:

تراشه مغزی نورالینک به اندازه یک سکه بزرگ است و شبیه یک فیت بیت در جمجمه با سیم های کوچک است.

در حالی که ممکن است دستگاه نورالینک شبیه داستان های علمی تخیلی به نظر برسد، اما دانشمندان علوم اعصاب از دهه 1970 میلادی این نوع فناوری را توسعه داده اند. در سال 2016 میلادی، یک مرد فلج از BCI برای کنترل یک بازوی رباتیک استفاده کرد.

اصل این است که با نظارت بر سلول های مغزی کافی، می توانیم اهداف را تفسیر کنیم و از این داده ها برای کنترل دستگاه هایی مانند رایانه و اندام مصنوعی استفاده کنیم.

مدیر جراحی مغز و اعصاب عملکردی و ترمیمی در دانشگاه UCLA، می گوید:

تراشه مغزی نورالینک می تواند افراد مبتلا به آسیب نخاع را قادر سازد، برای مثال، دستگاه های خارجی را تنها با استفاده از افکار خود کنترل کنند.

آیا تراشه مغزی نورالینک بی خطر است؟

به گزارش خبرگزاری رویترز، سال 2022 میلادی، سازمان غذا و دارو (FDA) اولین درخواست نورالینک را برای آزمایش های انسانی رد کرد و به نگرانی های ایمنی مانند “پتانسیل انتقال سیم های کوچک تراشه به سایر مناطق مغز” اشاره کرد.

با این حال، شرکت نورالینک در ماه مه 2023 میلادی تأییدیه ای برای پیشبرد آزمایشات انسانی دریافت کرد.

به دنبال این اعلامیه، سازمان غیرانتفاعی پزشکان کمیته پزشکی مسئول اعلام کرد که نورالینک “سابقه مستندی از ظلم به حیوانات و مطالعات علمی شلخته” دارد. این گروه گفت که “سوابق داخلی حاوی جزئیات آزمایش های دردناک و مرگبار انجام شده روی میمون ها توسط نورالینک” را دریافت کرده است، که باعث تحقیقات توسط آژانس های فدرال شد.

ایلان ماسک نیز با انتشار توییتی در شبکه اجتماعی X گفت:

هیچ میمونی در نتیجه کاشت تراشه مغزی نورالینک نمرده است. در ابتدا تراشه های اولیه ما، برای به حداقل رساندن خطر برای میمون های سالم، پول پایانی [sic] را انتخاب کردیم.

به گفته دکتر کیمینوبو سوگایا، پروفسور پزشکی و رئیس علوم اعصاب در دانشگاه فلوریدا مرکزی، خطر اصلی کاشت مغز در انسان عفونت است.

دکتر سوگایا در ادامه سخنان خود می گوید:

این دستگاه روی سطح مغز قرار می گیرد، اما با این وجود، ممکن است باعث التهاب و پاسخ ایمنی شود، اگرچه این می تواند حداقل باشد.

در حال حاظر شرکت نورالینک درباره این مسئله اظهار نظری کرده است.

نورالینک چگونه آزمایش انسانی خود را انجام خواهد داد؟

آزمایش نورالینک که The PRIME Study (رابط دقیق رباتیک کاشته شده مغز و کامپیوتر) نام دارد، به طور خاص ایمنی و عملکرد دستگاه و رباتی را که در حال ساخت ایمپلنت جراحی است، ارزیابی می کند.

دکتر دیوید پوترینو، کارشناس علوم اعصاب و مدیر نوآوری توانبخشی، می گوید:

شنیدن اینکه برخی تحقیقات با کیفیت خوب در حال انجام است، همیشه بسیار عالی است و ما این تحقیقات را با علاقه تماشا خواهیم کرد تا ببینیم آیا می تواند برای بیماران ما مفید باشد یا خیر.

دکتر پوترینو محقق اصلی کارآزمایی COMMAND با بودجه مؤسسه ملی سلامت است که در حال آزمایش یک دستگاه BCI است که توسط یک استارتاپ فناوری عصبی دیگر به نام Synchron ساخته شده است.

دکتر پوترینو می گوید که با پیشرفت مطالعه نورالینک، نظارت بر تعداد عوارض جانبی جزئی و عمده ای که مربوط به این فناوری، خطر عفونت رخ می دهد، و مشاهده اینکه آیا دستگاه می تواند به طور ایمن کاشته و خارج شود، مهم خواهد بود.

مطالعه PRIME نورالینک شش سال طول خواهد کشید. پوترینو همچنین گفت که اگر آزمایش موفقیت آمیز باشد، گام بعدی این است که شرکت نورالینک یک آزمایش “محور” انجام دهد تا نشان دهد که این دستگاه کیفیت زندگی افراد و توانایی آنها را برای دفاع از خود بهبود می بخشد.

دکتر پوترینو در درباره تراشه مغزی نورالینک می گوید:

من محتاطانه خوشبین هستم. من نمی خواهم افراد دارای ناتوانی شدید را با امید کاذب پر کنم که این فناوری فردا برای آنها در دسترس خواهد بود. این آزمایش ها سال ها طول می کشد و مهم است که درست انجام شوند و مهم است که با دقت انجام شوند.