در چشم‌انداز دائماً در حال تحول فناوری، یک مسئله مهم در دهه گذشته در جریان بوده است، اینکه تصور می شد یادگیری برنامه نویسی برای کودکان و نوجوانان ضروری است😑. فشار برای یادگیری نحوه برنامه نویسی، که در 10 تا 15 سال گذشته شتاب بیشتری به خود گرفت، با این باور انجام شد که مهارت برنامه نویسی سنگ بنای موفقیت در عصر دیجیتال خواهد بود😏. با این حال، ظهور “پلتفرم‌های توسعه کم کد” و به دنبال آن افزایش اخیر “راه‌حل‌های کم‌کد” و “بدون کد”، وضعیت را تغییر داد🙃.

یکی از مسائل آشکار ناشی از تاکید بر برنامه نویسی سنتی، ایجاد ناخواسته گروهی نخبه از برنامه نویسان است. در حالی که این افراد در نوشتن کدهای پیچیده برتری دارند، اغلب فاقد درک جامع از پویایی کسب و کار و تخصص موضوع هستند. این اختلاف می تواند بین مهارت فنی و کاربرد عملی تجاری شکاف ایجاد کند و دامنه نوآوری را محدود نماید. عواقب آن نیز بسیار گسترده است، زیرا ما به طور ناخواسته مهارت ها و بینش های ارزشمند را از فرآیند خودکارسازی و بهبود کسب و کار از طریق راه حل های نرم افزاری حذف می کنیم.

همانطور که ما انسان ها به سمت آینده ای حرکت می کنیم که در آن برنامه نویسی ممکن است تنها کلید باز کردن پتانسیل کامل فناوری نباشد، هدف ما این است که طیف گسترده تری از هوش تجاری را در عصر مبتنی بر هوش مصنوعی فعال کنیم.

در ادامه این مقاله از مجله اینترنتی اسید هولیک، به بررسی بیشتر این موضوع خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

معجزه هوش مصنوعی برای برنامه نویسی

همانطور که ما در چشم انداز تحول آفرین فناوری حرکت می کنیم، هوش مصنوعی به عنوان راه حلی برای حل مشکلات ذاتی با شیوه های کدگذاری سنتی ظاهر می شود. ظهور هوش مصنوعی لحظه‌ای مهم را نشان می دهد که در آن کارشناسان موضوع و متخصصان حوزه می توانند از فناوری های پیشرفته بدون بررسی پیچیدگی‌های کدنویسی استفاده کنند.

این تغییر به افراد اجازه می دهد تا دستورالعمل‌ها را به زبان انسان منتقل کنند و سیستم‌های هوش مصنوعی را قادر می سازد تا وظایف پیچیده را یکپارچه اجرا کنند. این نه تنها تکنولوژی را دموکراتیک می کند، بلکه طیف وسیع تری از متخصصان را نیز توانمند می سازد تا از مزایای اتوماسیون و نوآوری بدون تسلط بر تفاوت های ظریف زبان های برنامه نویسی استفاده کنند.

با نگاهی به آینده، به نظر می رسد مرز بعدی در زبان های برنامه نویسی خود زبان انسان باشد. مسئولیت ما در ایجاد فناوری های محاسباتی است که نیاز به مهارت های برنامه نویسی سنتی را از بین می برد. چشم انداز روشن است: آینده ای که در آن همه، صرف نظر از پیشینه فنی خود، می توانند ایده ها و الزامات خود را مستقیماً به زبان طبیعی با سیستم های هوش مصنوعی در میان بگذارند.

تلاش های فعلی پلتفرم های GitHub با Copilot، با ارائه یک مثال عملی و بینش‌هایی در مورد آینده، به مهندسان نرم افزار اجازه می دهد تا به مدل‌های اساسی هوش مصنوعی که توصیه‌های کد ارائه میدهند، دسترسی داشته باشند. این کار بهره وری را افزایش می دهد و ظرافت و کارایی کد را تضمین می کند.

در طی دو تا سه سال پیش رو، برنامه نویسان در سطح جهانی این توصیه های کد را تأیید، اصلاح و تقویت خواهند کرد و به طور موثر مدل های هوش مصنوعی را آموزش خواهند داد. این آموزش مداوم به نقطه‌ای میرسد که مدل‌ها، با بازخورد انسانی، می توانند با استفاده از زبان طبیعی انسان کد تولید کنند – ایجاد برنامه ها و نرم افزارها را از طریق فناوری بدون کد که در آن مهارت ها و زمینه های مختلف می توانند مشارکت داشته باشند، تسهیل می کنند.

در این چشم‌انداز فن‌آوری دموکراتیک شده، شواهدی مبنی بر اینکه همه انسان ها در جهان برنامه نویس خواهند شد😍، اعتبار پیدا می کنند. از آنجایی که موانع ورود از بین رفته و اتکا به کدنویسی کاهش می یابد، افراد با پیشینه‌های مختلف توانایی مشارکت در اقتصاد دیجیتال در حال تحول را خواهند داشت. عصر برنامه نویسی جهانی نوید دنیایی را می دهد که در آن مشارکت فن‌آوری محدود به تعداد کمی از نخبگان نیست، بلکه تلاش مشترکی است که به هر فردی قدرت می دهد تا آینده نوآوری و جهان را شکل دهد.

اشاره ای برای آینده

در این تغییر پارادایم که در آن برنامه نویسی دیگر حوزه انحصاری عده معدودی نیست، مسئولیت جمعی ما روشن است: ما باید اطمینان حاصل کنیم که مزایای این دوره جدید فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی برای همه قابل دسترسی است، نه فقط یک زیرمجموعه ممتاز. دموکراتیک شدن فناوری نیازمند رویکردی فراگیر است که در آن هر فرد مسلح به تخصص منحصر به فرد خود در زمینه تجارت و موضوع، فرصت مشارکت در شکل دادن به چشم انداز دیجیتال را داشته باشد.

از آنجایی که سازمان ها از امکانات ارائه شده توسط هوش مصنوعی استقبال می کنند، تسهیل محیطی که در آن افراد می توانند در توسعه نرم افزارهای پیشرفته که به طور یکپارچه با نیازهای پویای کسب و کار هماهنگ باشد، مشارکت کنند، ضروری می شود. تمرکز از مهارت های برنامه نویسی سنتی به توانمندسازی افراد برای بیان ایده‌های خود به زبان انسانی تغییر می کند و یک رابطه همزیستی بین فناوری و مجموعه‌ای از استعدادهای مختلف در یک سازمان را تقویت می کند.

از آنجایی که هوش مصنوعی مولد یک ابتکار از بالا به پایین است، ضروری است که ذهنیت و فرهنگ آزمایش هوش مصنوعی را تثبیت کنیم، به کارمندان اطمینان دهیم که هوش مصنوعی اینجاست تا توانایی‌های ما را تقویت کند (به جای جایگزینی ما) و موارد استفاده را با دقت اولویت‌بندی کنیم تا موفقیت را نشان دهیم.

در حالی که ارتقاء مهارت یک عنصر حیاتی در جهت یابی به این چشم انداز در حال تحول باقی مانده است، دیگر تاکید بر کسب مهارت برنامه نویسی نیست.

سخن پایانی

هوش مصنوعی اکنون در دست همه است، که فرصتی عالی را ایجاد می کند، اما چالش های بزرگی مانند ملاحظات اخلاقی روشن، انصاف کلی و بهترین شیوه های هوش مصنوعی مسئولانه را ایجاد می کند. هدف ما این است که افراد را با سواد داده تجهیز کنیم تا از فناوری هوش مصنوعی استفاده کنند و در عین حال اقتصاد را گسترش دهیم و فرصت‌های جدیدی را برای آن مهارت هایی که جایگزین خواهند شد فراهم کنیم.

عصر مشارکت جهانی در اقتصاد دیجیتال آغاز شده است، و این مسئولیت مشترک ماست که راه را برای آینده ای هموار کنیم که در آن فناوری فراگیر، اخلاقی و در خدمت خیر بیشتر باشد. با از بین بردن موانع سنتی و پذیرش رویکردی جامع برای ارتقاء مهارت، می توانیم بطور جمعی اطمینان حاصل کنیم که از مزایای هوش مصنوعی توسط نیروی کار متنوع و توانمند جهانی استفاده می شود. با انجام این کار، ما پایه و اساس آینده‌ای با فناوری غنی را می سازیم که از محدودیت های گذشته فراتر می رود – نوآوری، همکاری و پیشرفت را برای همه تقویت می کند.