اگر در حال خواندن این مطلب هستید، به این معنی است که شما همان جایی هستید که باید باشید. شما تنها کسی نیستید که مشکل ترس از پرواز را دارید. من هم مدتی طول کشید تا این ترس را کنترل کنم.

همه چیز با یک پرواز شروع شد. برای من اولین بار نبود، مثل بار دهم بود، اما ترس مثل بار اول شدید بود. سوار هواپیما شدیم، روی صندلی هایمان نشستیم و بعد از مدت کوتاهی دچار حمله پانیک (هجوم ناگهانی از ترس و اضطراب) شدم. من با نامزدم بودم و شروع کردم به گفتن که لطفا به کسی زنگ بزن تا هواپیما را متوقف کند. من واقعاً بدون هیچ دلیلی وحشت زده بودم. احساس کردم بدنم عرق می کند، دمای بدنم شروع به بالا رفتن کرد و همه چیز اطرافم مرا می ترساند.

برای چند دقیقه باور داشتم که هواپیما سقوط می کند و مثل همه از مرگ می ترسیدم. مسئله اینجا بود که موتور هواپیما هنوز روشن نشده بود. نامزدم از من خواست به پنجره نگاه کنم چون هنوز روی زمین بودیم. این مرا بیشتر شوکه کرد. مغزم منفجر شد. چگونه می توان احساس کرد که هواپیما سقوط کرده است؟ اما هواپیما که هیچ وقت بلند نشده است. آن لحظه برای من بسیار مهم بود. فقط در آن زمان کاملاً فهمیدم که همه چیز فقط در ذهن من است و باید سعی کنم به نحوی آن را کنترل کنم، زیرا برای من و اطرافیانم خوب نیست.

اولین توصیه برای غلبه بر ترس از پرواز

اولین توصیه من برای شما این است که این کار را فقط زمانی انجام دهید که آماده هستید. اگر تحت فشار دیگران هستید، پس این کار را نکنید. این بدان معناست که شما بیش از حد استرس خواهید داشت و به هیچ وجه نمی توانید آرام شوید، زیرا هنوز تمایلی به انجام آن ندارید. کل مبارزه باید با شما شروع شود. این نبرد شماست نه آنها.

شاید باورش سخت باشد که از هر 4 نفر 1 نفر از پرواز می ترسد. آیا شما یکی از آنها هستید و می خواهید بر ترس خود غلبه کنید؟ این یک مسئله نیست. ترس شما قابل درک است، زیرا من نیز آن را تجربه کرده ام، اما به این حرف من اعتماد کنید، این ترس فقط در ذهن شماست و می توانید بر این مانع غلبه کنید. شما باید کمی با خودتان گپ بزنید و سعی کنید بفهمید که چرا اینقدر ترسیده اید.

پس از اینکه یک تصویر کامل و جامع از چگونگی پرواز به دست آوردید، سپس به مراحل زیر نگاه کنید که می توانید برای داشتن تجربه بهتر در طول پرواز خود دنبال کنید:

1. خود را در مورد نحوه کار هواپیما و اقدامات ایمنی در محل آموزش دهید. این کار می تواند به شما کمک کند بفهمید که پرواز با هواپیما در واقع یک روش حمل و نقل بسیار امن است.

2. هیدراته و سیر باشید. بیشتر به بدن خود استرس وارد نکنید، سعی کنید قبل از بلند شدن در هواپیما آرام باشید.

3. قبل و در طول پرواز از کافئین و الکل خودداری کنید، زیرا باعث افزایش اضطراب می شوند.

4. حواس خود را در طول پرواز با گوش دادن به موسیقی یا خواندن کتاب در طول پرواز و یا هر آنچه که به شما کمک می کند، پرت کنید.

5. پروازی را انتخاب نکنید که زیاد طول بکشد. باید همانند قدم های کودک شروع کنید. بعد از اینکه با پروازهای کوتاه مشکل خود را حل کردید، می توانید با پروازهای طولانی تر سفر کنید.

6. هر زمان که احساس کردید ممکن است کنترل خود را از دست بدهید، تکنیک های آرامش بخشی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق را تمرین کنید.

باشه، باشه، باشه. من هنوز شما را قانع نکردم، می گویید حتی اگر بتوانید با ترس خود مبارزه کنید، پرواز با هواپیما امن نیست. من هم در گذشته به این موضوع باور داشتم، اما بسیار اشتباه است. طبق تحقیقات دانشگاه هاروارد، پرواز در آمریکا، اروپا و استرالیا در واقع به طور قابل توجهی ایمن تر از رانندگی با ماشین است. شانس شما برای تصادف مرگبار در طول پرواز 1 در 10 میلیون است. با این حال، احتمال مرگ در یک تصادف رانندگی 13.4 در 10 میلیون در سال 2020 میلادی بود.

اگر هنوز متقاعد نشده اید که سفر با هواپیما بی خطر است، به استدلال های زیر نگاه کنید:

1. هواپیماهای مدرن با چندین سیستم اضافی ساخته می شوند، به این معنی که اگر یک سیستم از کار بیفتد، سیستم های پشتیبان برای اطمینان از ایمنی مسافران وجود دارد.

2. هواپیماها به طور منظم تحت تعمیر و نگهداری و بازرسی قرار می گیرند، تا اطمینان حاصل شود که آنها در وضعیت خوبی کار می کنند.

3. خلبانان متخصصان بسیار آموزش دیده ای هستند که قبل از اجازه پرواز با هواپیما باید تحت آموزش و آزمایش های دقیق قرار گیرند.

4. کنترلرهای ترافیک هوایی وظیفه هدایت حرکت هواپیماها و اطمینان از حفظ فاصله ایمن آنها از یکدیگر را بر عهده دارند.

5. مقررات سختگیرانه ای برای اطمینان از ایمنی همه مسافران هواپیما وجود دارد.

به یاد داشته باشید که ترس از پرواز اشکالی ندارد و طبیعی است که هنگام انجام کاری جدید یا ناآشنا کمی اضطراب داشته باشیم. با گذشت زمان و تمرین، ممکن است متوجه شوید که ترس شما از پرواز کاهش می یابد.

شما چگونه توانستید بر این ترس غلبه کنید؟ توصیه شما چیست؟ آنها را در یک نظر اضافه کنید.