به گفته سازمان جهانی بهداشت، برخی از جایگزین های قند مصنوعی نباید برای کاهش وزن یا پیشگیری از بیماری استفاده شوند.

طبق مطلبی که در سایت سازمان جهانی بهداشت نوشته شده است، در حال حاضر توصیه می شود که از شیرین کننده های مصنوعی استفاده نکنید. هرچند که ممکن است وسوسه انگیز باشد که برای کاهش وزن خود یا برای جلوگیری از سرطان یا بیماری های دیگری که قند با آنها مرتبط است، به سراغ شیرین کننده های مصنوعی بروید.

مدیر تغذیه و ایمنی مواد غذایی سازمان جهانی بهداشت، فرانچسکو برانکا، در مطلب درج شده می گوید:

جایگزینی قندهای آزاد با NSS در درازمدت به کنترل وزن کمک نمی کند. مردم باید راه های دیگری را برای کاهش مصرف قندهای آزاد در نظر بگیرند، مانند مصرف مواد غذایی با قندهای طبیعی، همانند میوه ها، یا غذاها و نوشیدنی های شیرین نشده. NSS فاکتورهای غذایی ضروری نیستند و ارزش غذایی ندارند.

شیرین کننده های مصنوعی رایج (که شیرین کننده های غیرمغذی نیز نامیده می شوند) که در توصیه ها گنجانده شده اند: مشتقات آسه سولفام K، آسپارتام، ادوانتام، سیکلامات، نئوتام، ساخارین، سوکرالوز و استویا.

همه افراد باید از شیرین کننده های مصنوعی اجتناب کنند

این توصیه برای همه افراد به جز افراد مبتلا به دیابت از قبل وجود دارد و شامل همه شیرین کننده های مصنوعی و طبیعی یا اصلاح شده است که به عنوان قندهای موجود در غذاها و نوشیدنی های ساخته شده طبقه بندی نمی شوند یا به تنهایی فروخته می شوند تا به غذاها اضافه شوند.

آقای برانکا در ادامه سخنان خود می گوید:

قندهای کم کالری و الکل های قند (پلیول ها) – از جمله مانیتول، سوربیتول و زایلیتول – که قندها یا مشتقات قند حاوی کالری هستند و بنابراین NSS در نظر گرفته نمی شوند.

او همچنین گفت:

مردم باید شیرینی رژیم غذایی خود را از اوایل زندگی به طور کلی کاهش دهند تا سلامت خود را بهبود بخشند.

با این حال، در حالی که تحقیقات در مورد شیرین کننده های مصنوعی به طور کلی نسبتاً ضعیف است، شواهد کافی نشان می دهد که ناکارآمدی و عوارض جانبی بالقوه همه انواع ذکر شده در بالا، از جمله پلی ال ها، باعث شده است که بسیاری از محققان در استفاده از آنها احتیاط کنند.

مشکلات شیرین کننده های مصنوعی چیست؟

شیرین کننده های مصنوعی اغلب برای جذاب تر کردن غذاها یا نوشیدنی های بسیار فرآوری شده برای افراد آگاه استفاده می شوند، حتی مواد تشکیل دهنده این غذاها اغلب غیر مغذی یا کاملاً ناسالم هستند. شیرین کننده های مصنوعی همچنین می توانند برای میکروبیوم روده ناسالم باشند. همچنین، افراد ممکن است با مصرف جایگزین های شکر تمایل بیشتری به خوردن داشته باشند، به ویژه زمانی که در نوشابه و همراه با غذاهای ناسالم که اغلب با نوشابه مصرف می شوند.