اگر علاقه مند به دنبال کردن حرفه ای هستید که جامعه را توانمند می کند، توسعه اجتماعی و انسجام را تشویق می کند و به افراد کمک می کند شرایط دشوار را بهبود بخشند یا بر آنها غلبه کنند، ممکن است بخواهید یک مددکار اجتماعی شوید.

مددکاری اجتماعی انواع مسیرهای شغلی چالش برانگیز و در عین حال پرارزش را با فرصت هایی برای کشف تخصص های مختلف که با علایق، مهارت ها و اهداف حرفه ای شما همسو هستند، ارائه می دهد. این مقاله مروری بر مراحل لازم از جمله تحصیل، مجوزها و تجربه حرفه ای برای تبدیل شدن به یک مددکار اجتماعی دارای مجوز ارائه می کند. پس بیایید ببینیم چگونه می توانیم یک مددکار اجتماعی شویم.

یک مددکار اجتماعی چه کاری می کند؟

مددکار اجتماعی حرفه ای است که از افراد، خانواده ها، گروه ها و جوامع حمایت می کند و به آنها کمک می کند تا کیفیت کلی زندگی خود را بهبود ببخشند. آنها در زمینه ها و محیط های مختلفی از جمله کلینیک های سلامت روان، مراکز اجتماعی، زندان ها، مدارس، بیمارستان ها و مراکز خصوصی کار می کنند تا به مشتریان خود کمک کنند تا با چالش هایی مانند طلاق، بیماری، مصرف مواد مخدر و بیکاری کنار بیایند.

آنها علاوه بر انجام ارزیابی برای تعیین منابع مناسب، اغلب یک طرح درمانی را نیز برای حمایت از نیازها و توسعه مشتریان خود سفارشی می کنند.

چشم انداز شغلی مددکار اجتماعی

با توجه به آمار اداره آمار کار ایالات متحده (BLS)، پیش بینی می شود فرصت های شغلی برای مددکاران اجتماعی تا سال 2032 میلادی به میزان 7 درصد رشد کند که سریعتر از میانگین پیش بینی برای همه مشاغل است. متوسط ​​حقوق یک مددکار اجتماعی در کشوری مانند آمریکا 26.61 دلار در ساعت یا 55350 دلار در سال می باشد.

مهارت های برتر برای یک مددکار اجتماعی

مددکاران اجتماعی از نزدیک با افراد دارای زمینه های فرهنگی، اجتماعی-اقتصادی و مذهبی کار می کنند و باید بتوانند با حساسیت، شفقت و درک به مشتریان خود کمک کنند.

مهارت های کلیدی مددکاران اجتماعی عبارتند از:

• ارتباط کلامی و غیرکلامی
• هوش هیجانی
• گوش دادن فعال
• تفکر انتقادی
• سازمان
• دفاع

مدرک لازم برای مددکاری اجتماعی

اگر به دنبال شغلی به عنوان یک مددکار اجتماعی هستید، بسیار مهم است که با مدرک و مجوز در شهر خاصی که قصد دارید در آن کار کنید آشنا شوید تا برنامه های مدرک و گواهینامه های مورد نیاز خود را تعیین کنید.

دریافت مدرک از موسسات معتبر مانند انجمن مددکاری اجتماعی مهم است، زیرا نشان می دهد که برنامه شما از بهترین شیوه ها پیروی می کند و از نظر دقت و کیفیت با استانداردهای تعیین‌شده حوزه مطابقت دارد.

کارشناسی مددکاری اجتماعی

داشتن مدرک لیسانس حداقل نیاز برای کار به عنوان مددکار اجتماعی است، اگرچه برخی شهرها ممکن است به مدرک کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی نیاز داشته باشند. اخذ مدرک کارشناسی مددکاری اجتماعی معمولاً 4 سال طول می کشد تا به پایان برسد و شما را برای موقعیت های غیر بالینی سطح ابتدایی به عنوان مددکار اجتماعی دارای مجوز لیسانس واجد شرایط می کند.

برنامه درسی برای برنامه های کارشناسی در مددکاری اجتماعی از طریق ترکیبی از سخنرانی ها و کار میدانی، مروری جامع از نظریه، عملکرد و اخلاق این رشته ارائه می دهد. علاوه بر الزامات دوره عمومی منحصر به فرد برای هر دانشگاه، این دوره معمولاً تنوعی از موضوعات زیر را پوشش می دهد:

• سیاست های اجتماعی و حقوق بشری
• علم رفتاری
• روانشناسی
• جامعه شناسی
• تجزیه و تحلیل آماری، از جمله آمار زیستی

بسیاری از برنامه های مددکاری اجتماعی در مقطع کارشناسی شامل یک کارآموزی یا جزء عملی هستند.

کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی

دوره های کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی معمولاً 2 سال طول می کشد و به فارغ التحصیلان اجازه می دهد تا به عنوان مددکار اجتماعی کارشناسی ارشد دارای مجوز کار کنند. برنامه درسی مبتنی بر دانش به دست آمده در طول دوره های کارشناسی است و در عین حال مهارت های عملی را نیز ارتقا می دهد.

برنامه های کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی اغلب تخصص هایی مانند سلامت روان، خدمات کودک و خانواده، عدالت کیفری، تمرین جامعه و سازمان و تمرین مددکاری اجتماعی مدرسه را ارائه می دهند.

دوره های آموزشی برای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی معمولاً شامل موضوعات مرتبط با موارد زیر است:

• سیاست رفاه اجتماعی
• رفتار انسان و محیط اجتماعی
• تمرین مددکاری اجتماعی با گروه ها و خانواده ها
• آسیب شناسی روانی

مددکار اجتماعی بالینی

مددکارهای اجتماعی بالینی دارای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی هستند و سال ها آموزش و تجربه حرفه ای دارند. علاوه بر انجام الزامات خاص ایالتی، یک مددکار اجتماعی بالینی باید امتحان مخصوص به خود را نیز با موفقیت پشت سر بگذارند تا مجوز دریافت کنند. وجود مجوز شما را واجد شرایط ارائه خدمات بالینی می کند، مانند تشخیص و مشاوره برای افرادی که با مسائل ذهنی، رفتاری و عاطفی سروکار دارند.