برای افرادی که پیشرفت های فناوری را دنبال نمی کنند، ممکن است به نظر برسد که هوش مصنوعی (AI) از جایی به وجود نیامده است. حتی برای یک متخصص فناوری اطلاعات، به نظر می رسد همه چیز در مورد پذیرش هوش مصنوعی به طور ناگهانی تغییر کرده است. به هر کجا که نگاه کنید در مورد این موضوع صحبت می شود که چگونه نحوه انجام کارها را تغییر می دهد، باهوش تر از انسان ها می شود و یا دنیا را تسخیر خواهد کرد.
البته این یک تعمیم عظیم(عمومیت بخشیدن) است. اما برای هر شخصی، خواه شما به عنوان مدیر یک کسب و کار، یک مدیر مدرسه یا یک فرد که اولین گام های خود را در زمینه هوش مصنوعی (یا آگاهی از آن) برمی دارید، ما 3 نگرش را در این مقاله بیان خواهیم کرد که ممکن است به شما کمک کند.
1. ترس را کم کنید
عموم مردم اغلب از چیزی که شناخت ندارند می ترسند. در حال حاضر، عناوین هشدار دهنده زیادی در مورد هوش مصنوعی در سراسر اینترنت و شبکه های اجتماعی وجود دارد. بله البته، هوش مصنوعی خطرات زیادی را به همراه دارد، اما اکنون در مالکیت عمومی قرار دارد و خواهد ماند. بنابراین، به جای اینکه سرمان را زیر برف فرو کنیم، باید خودمان را آموزش دهیم که با آنها عاقلانه رفتار کنیم.
به این موضوع فکر کنید؛ ما اکنون این غریبه دیجیتال را در محل کار خود داریم. چگونه بفهمیم که می توانیم به آن اعتماد کنیم؟ این مانند شناختن یک همکار انسانی با تمام نشانه های غیرکلامی زبان بدن نیست که ما ذاتاً از آنها استفاده می کنیم تا به قضاوت خود در مورد شخصیت و شایستگی آنها کمک کنیم. در عوض، ما باید خودمان را از نحوه یادگیری و عملکرد هوش مصنوعی آگاه کنیم و این آگاهی با توجه به سرعت توسعه فعلی آن باید مداوم باشد.
به طور خلاصه، هوش مصنوعی مولد، نوعی که از طریق یک پیام متنی برای ایجاد چیزی “جدید” کار می کند، بر روی مقادیر انبوهی از داده های حاوی نمونه هایی از خروجی های دلخواه که به طور واقعی انسانی به نظر می رسند، آموزش داده می شود. اساساً، از اطلاعاتی استفاده می کند که تغذیه شده است، بنابراین آنچه ایجاد می کند لزوماً “جدید” نیست. حتی در سایت های خبری از آن به عنوان “الگوریتم سرقت ادبی” یاد می کنند.
همانطور که مطرح است، سطح ورودی اولیه ChatGPT عمدتاً بر روی داده ها تا سال 2021 میلادی آموزش داده می شود و حتی نسخه های جستجوی زنده ChatGPT یا Bard همچنان مستعد خطا هستند. در این مرحله، ما انسان ها باید خروجی ها را تایید کنیم و حقایق ذکر شده را بررسی کنیم. هنگامی که این موقعیت را درک کردیم، می توانیم تفکر خود را طوری تنظیم کنیم که “غریبه” هوش مصنوعی خود را به عنوان یک دستیار در نظر بگیریم تا یک مرجع.
2. از خطرات آگاه باشید
در حالی که مهم است که نه تنها بر نتایج ترس محور تمرکز کنیم، اما هنوز هم معقول است که از مشکلات احتمالی در مورد هوش مصنوعی آگاه باشیم.
به عنوان مثال، چت بات ها بر روی هوش مصنوعی اجرا می شوند. به طور فزاینده ای، کسب و کارها از آنها برای اجرای عملکردهای کمک سطح پایین در وب سایت های خود استفاده می کنند تا کارایی را افزایش دهند و کارکنان را برای انجام کارهای دیگر آزاد کنند. با این حال، آنها حجم عظیمی از داده ها را جمع آوری می کنند که انواع مسائل مربوط به حریم خصوصی را نشان می دهد. در واقع، بسیاری از شرکت ها به سادگی حتی به قوانین حفاظت از داده ها پایبند نیستند.
علاوه بر این، گزارش هایی از ربات های گفتگو برای اهداف هک (خطر امنیت سایبری)، استفاده برای دسترسی به جزئیات کارت اعتباری (خطر مالی) یا کلاهبرداری پیچیده تر ایمیل فیشینگ برای استخراج انواع اطلاعات شخصی وجود دارد.
رعایت احتیاط و بررسی هر درخواستی که در منبع به آنها مشکوک هستید، کلید شما برای ایمن ماندن است. همچنین، هرچه می توانید در مورد این خطرات در حین توسعه مطالعه کنید، تا بتوانید نسبت به هرگونه فعالیت غیرمتعارف هوشیار و هوشیار باشید.
3. احتمالات را در آغوش بگیرید
با این حال، بیایید فکر نکنیم که هوش مصنوعی یک خطر است و هیچ پاداشی ندارد. این در حال باز کردن امکانات جدید و اختلال در بسیاری از بخش ها است. برای مثال، به تشخیص زودهنگام سرطان ها کمک می کند. به صورت آنلاین، الگوریتم های آن محتوای پیشنهادی شخصی سازی شده را ارائه می دهند . این به ما کمک می کند تا با ابزارهای پیش بینی و تجزیه و تحلیل خود با تغییرات آب و هوایی مقابله کنیم. صرفه جویی در وقت معلمان برای ایجاد طرح های درس و خیلی بیشتر.
هوش مصنوعی مولد این پتانسیل را دارد که کسب و کارها را از نظر کارایی و دقت کارآمدتر کند. به علاوه، اگر می خواهیم در خروجی هایی که درخواست می کنیم به نتایج خوبی برسیم، ما را تشویق می کند که داده های با کیفیت بهتری را ثبت کنیم تا از سناریوی “آشغال در داخل، زباله خارج” اجتناب کنیم. ما همچنین یاد خواهیم گرفت که در نوشتن اعلان ها مهارت داشته باشیم تا اطلاعات دقیق مورد نیاز خود را در قالب صحیح استخراج کنیم.
یک ابزار، نه یک استاد
از آنجایی که مردم عجله دارند تا هوش مصنوعی را درک کنند، چه کاری می تواند انجام دهد و چه تاثیری در آینده بر تحصیل، کار و زندگی خواهد داشت، ما نباید فراموش کنیم که چه چیزی باید از آن برای بهبود زندگی انسان استفاده کنیم، نه تاثیر منفی بر آن.
فقط به این دلیل که هوش مصنوعی اینجاست و در دسترس ماست به این معنی نیست که باید آن را در هر موقعیتی به کار ببریم. موارد استفاده ای که انتخاب می کنیم باید با ارزش های انسانی و آنچه که انسان ها به آن نیاز دارند هماهنگ باشد. ما تنها با آگاه نگه داشتن خود و آگاهی از آنچه در مدار آن اتفاق می افتد، می توانیم اطمینان حاصل کنیم که این اتفاق می افتد.
اکنون ما شروع به آشنایی با غریبه دیجیتالی خود کرده ایم، بیایید این رابطه را بسازیم. از آن به عنوان یک ابزار استفاده می شود، می تواند ما را برای انجام کارهای بیشتر، حرکت سریع تر، مؤثرتر بودن و تغییر در نحوه کارمان توانمند کند، اما این استاد ما نیست. انسان ها هنوز برای قضاوت در مورد سوگیری و زمینه، برقراری تماس های احساسی و نظارت بر نتایج و اخلاق مورد نیاز هستند. اینها چیزهایی هستند که باید در مرکز تفکر خود نگه داریم.
