مجله گلوبال فاینانس اخیرا پیشرفته ترین کشورهای جهان از نظر تکنولوژی و ظرفیت آنها برای توسعه و استفاده از فناوری های پیشرفته را رتبه بندی کرده است.

نبرد روزافزون برای برتری و پیشرفت تکنولوژی همچنان ادامه دارد. سال 2023 میلادی سالی پر از پیشرفت در حوزه های هوش مصنوعی، واقعیت مجازی، فناوری سبز بوده است و مجله گلوبال فاینانس مجموعه جدیدی از امتیازات و رتبه بندی ها را برای قدرت تکنولوژی بر اساس تلفیقی منحصر به فرد از معیارهای ارزیابی منتشر کرده است.

پیشرفته ترین کشور جهان از نظر تکنولوژی: کره جنوبی

کشور کره جنوبی همچنان یک رهبر جهانی در پیشرفت تکنولوژی است و همانند سال گذشته، جایگاه اول را به خود اختصاص داده است. غول های لوازم الکترونیکی مصرفی آن سرمایه گذاری زیادی در تحقیق و توسعه می کنند، در حالی که شهروندان این کشور مهارت های تکنولوژیکی پیشرفته را با فرهنگ نوآورانه ترکیب می کنند. دیگر کشورهای آسیای شرقی مانند ژاپن، تایوان و سنگاپور در بین 20 کشور برتر حضور دارند.

اروپا و آسیا در خط مقدم تکنولوژی

کشورهای پیشرفته آسیایی و اروپایی همچنان در صدر جدول این رده بندی قرار دارند. به غیر از آمریکا، تمام 17 کشور برتر در میان ثروتمندترین کشورهای یکی از این دو منطقه هستند. کشور تایوان به دلیل افزایش سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، با چند پله صعود به رتبه سوم دست یافته است. کشور آلمان که از قبل از جنگ جهانی دوم به دلیل مهارت های مهندسی خود شناخته شده است، اکنون به طور فعال از این تخصص در زمینه انرژی سبز استفاده می کند. بسیاری از رهبران جهان در نوآوری های فناوری، حوزه های سیاسی کوچکی هستند که کمتر قادر به تکیه بر منابع غنی منابع طبیعی برای قدرت اقتصادی هستند، مانند کشورهای شمال اروپا، بلژیک، سوئیس و ژاپن.

امارات یکی دیگر از کشور برجسته خاورمیانه است که در رتبه 18 قرار گرفته است.

از سوی دیگر، کشور ژاپن، به دلیل کاهش درصد جمعیتی که از اینترنت استفاده می کنند، در رتبه بندی به میزان قابل توجهی سقوط کرد. ژاپن وابستگی قابل توجهی به آنالوگ در بخش دولتی دارد و همچنین به دلیل فقدان چابکی تکنولوژی تجاری و کاهش تجربه بین المللی در فناوری، رقابت دیجیتالی خود را کاهش داده است.

کاهش انتظارات برای نوآوری تکنولوژی: چین و هند

پرجمعیت ترین کشورهای در حال توسعه جهان که هر دو انتظار می رود شاهد رشد قوی در پیشرفت تکنولوژی باشند، در رتبه بندی امسال با وجود حمایت دولت، دانش عمیق علمی و تخصص قابل توجه تکنولوژی در بخش های مختلف، با مشکل مواجه شدند.

کشورهای چین و هند نیز در رده بندی پیشرفته ترین کشورهای جهان در حوزه تکنولوژی در سال 2023 میلادی قرار گرفته اند. جمعیت اینترنت چین با حدود 73 درصد هنوز بسیار پایین تر از همتایان اقتصادی خود مانند کشورهای روسیه، مکزیک و آرژانتین یا گروهی از کشورهای پیشرفته از نظر تکنولوژی قرار دارد. در حالی که کشور چین به طور قابل توجهی در تحقیق و توسعه تکنولوژی های حیاتی سرمایه گذاری می کند، توانایی استفاده از جمعیت خود را برای پیشرفت بیشتر فناوری ندارد. دولت چین همچنین بخش خصوصی تکنولوژی را تحت فشار قرار داده و دامنه و اندازه آن را محدود و حتی کاهش داده است.

کشور هند نیز به نوبه خود، مقدار بسیار کمی از تولید ناخالص داخلی خود را در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کرده است. در حالی که تأسیس بنیاد ملی تحقیقات برای کمک به افزایش سرمایه گذاری و حمایت از آموزش و پیشرفت علمی و فناوری طراحی شده است، ممکن است نقش محوری مورد نظر هند را ایفا نکند. برای پایان دادن به آن، برزیل، اندونزی و روسیه همگی همچنان در رتبه های ضعیفی قرار دارند و دستاوردهای اندکی در زمینه قدرت تکنولوژی داشته اند. روسیه تنها از نظر درصد جمعیتی که از اینترنت استفاده می کنند، امتیاز بالاتر از میانگین دارد. جنگ با اوکراین باعث هجوم متخصصان تکنولوژی شده و پتانسیلی برای “فرار مغزها” متخصصان فناوری و علمی برای سال های آینده ایجاد کرده است.

گلوبال فاینانس چگونه پیشرفته ترین کشورها در حوزه تکنولوژی را رتبه بندی می کند؟

این مجله آمریکایی دو معیار را ترکیب می کند که نشان دهنده وسعت و پذیرش تکنولوژی برای یک کشور است:

1. کاربران اینترنت به عنوان درصدی از جمعیت یک کشور

2. کاربران LTE (4G) به عنوان درصدی از جمعیت

این ترکیب، در دسترس بودن استفاده از اینترنت را برای جمعیت وسیع تر نشان می دهد و با اتکای بیش از حد به اندازه گیری قدرت تنها صنایع و مؤسسات با تکنولوژی پیشرفته مقابله می کند. سومین معیار یک امتیاز رقابت دیجیتال است که توسط مرکز رقابت جهانی IMD ایجاد و گردآوری شده است. این مجموعه بر اساس عوامل متعددی از جمله دانش فناوری، قدرت تکنولوژی فعلی و آمادگی/توانایی برای ایجاد و پیشبرد نوآوری های جدید است. اساساً، محیط تکنولوژی کنونی یک کشور و چشم انداز آن برای موفقیت در آینده را می سنجد.

معیار نهایی، بخشی از تولید ناخالص داخلی است که صرف تحقیق و توسعه (R&D) می شود، که هم سرمایه گذاری دولت در توسعه تکنولوژی آینده و هم تمایل به رقابت برای پیشرفت آینده را نشان می دهد. همه این معیارها با هم ترکیب می شوند تا کشورها را هم بر اساس توانایی های تکنولوژیکی پیشتاز آنها و هم از نظر تسلط جمعیت آنها بر تکنولوژی های ذکر شده رتبه بندی کنند.

این نمرات بینش هایی را در مورد اینکه کشورها در چه مواردی خود را از کشورهای پایین تر متمایز می کنند ارائه می دهد. برخلاف سال گذشته، تفاوت ها اکنون در امتیاز رقابت دیجیتال و سرمایه گذاری تحقیق و توسعه آشکارتر است. این عوامل باعث افزایش وسعت بین کشورهای برتر و کشورهای پایین شده است. در همین حال، تفاوت بین کشورهای برتر و پایین ترین کشورها هم در ضریب نفوذ LTE و هم در کاربران اینترنت به عنوان درصدی از جمعیت کاهش یافته است. این امر منطقی است زیرا زمانی که یک کشور پایه اینترنت و LTE خود را تا نزدیک به 100 درصد گسترش دهد، ادامه این روند غیرممکن است. در همین حال، کشورهای در حال توسعه می توانند با گسترش دسترسی به اینترنت خود، جایگاه واقعی خود را به دست آورند.

رتبه بندی پیشرفته ترین کشورها و مناطق جهان از نظر تکنولوژی