سافت بال و بیسبال دو ورزش محبوب هستند که شباهت های زیادی با هم دارند اما تفاوت های مهمی نیز دارند. هر دو ورزش شامل ضربه زدن به توپ با چوب و دویدن در اطراف زمینی به شکل الماس برای کسب امتیاز است. با این حال، چندین تفاوت در قوانین، تجهیزات و روند بازی وجود دارد که این دو ورزش را از هم متمایز می کند.

یکی از قابل توجه ترین تفاوت های بین سافت بال و بیسبال اندازه توپ است. توپ سافت بال بزرگ‌تر و سنگین‌تر از توپ بیسبال هستند، با قطر 30.5 سانتیمتر و وزن 177 تا 198 گرم، در حالی که توپ های بیسبال دارای قطر 7 سانتیمتری و وزن 150 گرمی هستند. این تفاوت اندازه، بر سرعت و مسیر حرکت توپ و همچنین نوع زمین هایی که می توان پرتاب کرد تأثیر می گذارد.

یکی دیگر از تفاوت های عمده، سبک پرتاب است. در سافت بال، توپ از فاصله کمتری به صورت زیر دستی پرتاب می شود، در حالی که در بیسبال، توپ از فاصله طولانی تری با دست پرتاب می شود. این تفاوت در سبک پرتاب توپ، روی سرعت و حرکت توپ و همچنین استراتژی های استفاده شده توسط ضربه گیرها و فیلدرها تاثیر می گذارد. به طور کلی، در حالی که سافت بال و بیسبال شباهت های زیادی دارند، تفاوت های بین این دو ورزش باعث می شود که هر یک برای انواع مختلف بازیکنان و طرفداران منحصر به فرد و جذاب باشد.

تاریخ و تکامل

خاستگاه سافت بال

سافت بال در اواخر قرن 19 میلادی در کشور آمریکا به عنوان جایگزینی برای بیسبال در فضای داخلی ظاهر شد. جورج هنکوک، معروف به “پدر سافت بال” نقش مهمی در توسعه این ورزش ایفا کرد و قوانین را استاندارد کرد و هویت متمایز آن را شکل داد. این بازی در ابتدا در داخل خانه انجام می شد، با توپ کوچکتر و فاصله کمتری بین پایه ها. نام سافت بال به دلیل نرمی توپ در مقایسه با توپ بیسبال ابداع شد.

خاستگاه های بیسبال

از سوی دیگر، بیسبال تاریخ پیچیده تری دارد. در حالی که منشاء دقیق بازی ناشناخته است، اعتقاد بر این است که از انواع بازی های خفاش و توپ که در قرن 18 و 19 میلادی در کشور انگلستان انجام می شد، تکامل یافته است. اولین بازی ثبت شده بیسبال در کشور آمریکا در سال 1846 میلادی انجام شد و این بازی به سرعت در سراسر این کشور محبوبیت یافت.

مراحل کلیدی

در طول سال ها، هر دو ورزش سافت بال و بیسبال دستخوش تغییرات و نقاط عطف قابل توجهی شده اند. در سال 1933 میلادی، انجمن آماتور سافت بال ایجاد شد که به ایجاد استانداردی از قوانین برای استفاده در بازی کمک کرد. در سال 1972 میلادی، عنوان نهم به تصویب رسید که مستلزم فرصت های برابر برای مردان و زنان در ورزش بود که منجر به ایجاد تیم های سافت بال زنان بیشتر شد.

بیسبال نیز دستخوش تغییرات متعددی شده است، از جمله معرفی قانون ضربه زننده تعیین شده در سال 1973 میلادی و اجرای بازی مجدد فوری در سال 2008 میلادی. در سال 1947 میلادی، جکی رابینسون سد رنگ در بیسبال را شکست و اولین آمریکایی آفریقایی تبار شد که در لیگ های بزرگ بازی می کند.

علیرغم تفاوت هایشان، هر دو بازی سافت بال و بیسبال همچنان ورزش های محبوب در سراسر جهان هستند و میلیون ها طرفدار و بازیکن دارند.

قوانین و روش بازی

ابعاد میدان

ابعاد زمین برای سافت بال و بیسبال متفاوت است. در سافت بال، فاصله بین تپه پارچ و صفحه اصلی 13 متر است در حالی که در بیسبال 18.5 متر است. فاصله بین پایه ها در سافت بال 18 متر است در حالی که در بیسبال 27 متر است. حصار بیرون زمین نیز در سافت بال نزدیکتر از بیسبال است. تفاوت دیگر در ابعاد میدان، تپه زمین است.

تجهیزات

ورزش های سافت بال و بیسبال نیاز به تجهیزات متفاوتی دارند. یک بازیکن سافت بال 10 ساله و کمتر از توپی استفاده می کند که بین 164 گرم تا 173 گرم وزن دارد. توپ های بیس بال در اکثر سطوح دارای توپی با وزن بین 141 گرم تا 148  گرم هستند. با این حال، توپ های بیسبال جوانان می تواند دارای یک توپ کمی سبک تر بین 113 گرم تا 141 گرم باشند. این به دلیل مواد استفاده شده در داخل توپ است.

سیستم امتیازدهی

سیستم امتیازدهی در بازی های سافت بال و بیسبال مشابه است. در هر دو ورزش، زمانی که بازیکنی از صفحه اصلی عبور می کند، یک دو به ثمر می رسد. در سافت بال، یک تیم می تواند حداکثر 7 ران در هر اینینگ به ثمر برساند، در حالی که در بیسبال، هیچ محدودیتی برای تعداد ران هایی که یک تیم می تواند در یک اینینگ به ثمر برساند وجود ندارد.

موقعیت های بازیکن

موقعیت های بازیکن در سافت بال و بیسبال مشابه است. در هر دو رشته ورزشی، همزمان 9 بازیکن در زمین حضور دارند. در سافت بال، 4 بازیکن بیرونی وجود دارد، در حالی که در بیسبال، 3 بازیکن بیرونی وجود دارد. پوزیشن های پرتاب کننده، شکار و پایه اول در هر دو ورزش یکسان است. برنامه های پایه و لیگ های جوانان فرصت هایی را برای کودکان فراهم می کند تا از سنین جوانی از این ورزش لذت ببرند.

مدت زمان بازی

مدت زمان بازی برای سافت بال و بیسبال متفاوت است. یک بازی سافت بال در 7 اینینگ انجام می شود در حالی که یک بازی بیسبال در 9 اینینگ انجام می شود. هر اینینگ در سافت بال تا زمانی که سه اوت توسط تیم دفاعی ثبت شود طول می کشد. در بیسبال، هر اینینگ تا زمانی که سه اوت ثبت شود یا تا زمانی که هر دو تیم فرصت ضربه زدن داشته باشند، طول می کشد.